วันอังคารที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2557

Ted Talk

แซค อีบราฮิม

ผมเป็นลูกชายของผู้ก่อการร้าย และผมขอเลือกสันติภาพ





สรุป

    ถ้าคุณถูกเลี้ยงดูมาด้วยกฎข้อบังคับและความชัง คุณจะเลือกวิถีที่ต่างออกไปได้หรือไม่ แซค อีบราฮิม เพิ่งจะเจ็ดขวบ เมื่อพ่อของเขาให้ความช่วยเหลือในการวางแผนระเบิดตึกเวิร์ลเทรดเซนเตอร์ ในปี 1993 เรื่องราวของเขาน่าตกใจ ทรงพลัง และจับใจอย่างที่สุด
แซค อีบราฮิมเกิดที่พิทส์เบอร์ก เพนซิลวาเนีย เป็นลูกของเขา วิศวกรชาวอียิปต์ กับแม่ชาวอเมริกัน จนกระทั่งผมอายุได้เจ็ดขวบ พลวัตในครอบครัวเราเริ่มจะเปลี่ยนแปลง พ่อเผยให้ผมเห็นอีกด้านหนึ่งของอิสลาม
ไม่กี่เดือนก่อนพ่อผมจะถูกจับกุม เขาอธิบายว่า ในช่วงสุดสัปดาห์สองสามอาทิตย์ที่ผ่านมา เขาไปสนามฝึกยิงปืนที่ลองไอแลนด์ เพื่อฝึกซ้อมยิงเป้า ซึ่งพวกเราไม่รู้เลยว่ากำลังถูกเฝ้ามองอยู่ โดยเอฟบีไอถึงตอนที่ผมอายุได้ 19 ปี ผมย้ายที่อยู่ไปแล้ว 20 ครั้งในชีวิต
แล้วอะไรกันที่ทำให้ผมตาสว่าง หนึ่งในประสบการณ์แรกของผม ที่ท้าทายวิธีการคิดแบบนี้ คือช่วงการเลือกตั้งประธานาธิบดีในปี ค. ศ. 2000 ตอนนั้นมีโครงการเตรียมความพร้อมเข้ามหาวิทยาลัย ที่ทำให้ผมได้เข้าร่วม การชุมนุมเยาวชนนานาชาติในฟิลาเดลเฟีย หัวข้อที่กลุ่มของผมให้ความสนใจคือ ความรุนแรงในเยาวชน และเพราะเคยเป็นเหยื่อของการถูกรังแก มาเกือบทั้งชีวิต ผมจึงรู้สึกซาบซื้งกับหัวข้อนี้เป็นอย่างยิ่ง
วันหนึ่ง ผมได้คุยกับแม่ของผม เกี่ยวกับโลกทัศน์ของผมที่เริ่มจะเปลี่ยนไป และท่านพูดอะไรบางอย่างกับผม ที่ผมจะเก็บเอาไว้แนบหัวใจ ตราบเท่าที่ผมยังมีชีวิตว่า "แม่เบื่อการจงเกลียดจงชังคนอื่น" ในตอนนั้น ผมตระหนักว่า มันต้องใช้พลังงานด้านลบมากมายขนาดไหน เพื่อขังความเกลียดชังเอาไว้ในตัวคุณ
ผมมายืนตรงนี้ในฐานะหลักฐาน ว่าความรุนแรงไม่ได้เป็นธรรมชาติ ของศาสนาหรือชาติพันธุ์ใด และลูกชายไม่จำเป็นที่จะต้องทำตาม วิถีของพ่อของเขา ผมไม่ใช่พ่อของผม


ซี แฟรงค์

คุณเป็นคนหรือเปล่า


สรุป 



    คุณเคยคิดสงสัยบ้างไหมว่า ฉันเป็นคนหรือเปล่า ซี แฟรงค์ แนะนำชุดคำถามง่ายๆ ที่จะตรวจวัดสิ่งนี้ ทำใจให้สบายและตามจังหวะไป เริ่มได้เลย ....
เราทุกคนต่างมีอารมณ์ความรู้สึกต่อสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นรอบๆ ตัวของเราเอง ทั้งในทางด้านดีและไม่ดี ทุกๆอย่างต่างมีเหตุผลในตัวของมัน  โดยให้เราใช้สมองในการคิด วิเคราะห์ แยกแยะ กับสิ่งที่เคยเกิดขึ้น หรือยังไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวเราเอง

เดวิด เซนเก

ปัญหาอันเจ็บปวดของแขนขาเทียม



สรุป

    อะไรผลักดันให้ เดวิด เซนเก อยากสร้างแขนขาเทียมที่สวมใส่สบายยิ่งขึ้น? เขาเติบโตในเซียร์ราลีโอน และคนที่เขารักมากมายต้องสูญเสียแขนขาไป ในระหว่างเกิดสงครามกลางเมืองที่นั่น เมื่อเขาสังเกตว่าคนเหล่านั้นไม่ยอมใส่แขนขาเทียมกัน เขาจึงตั้งต้นออกค้นหาว่าทำไม
ผมเกิดและเติบโตที่เซียร์ราลีโอน จากสงครามกบฏยาวเป็นทศวรรษในยุค 90 ยามที่หมู่บ้านทั้งหมู่บ้านอาจถูกวางเพลิงเผาทำลาย ประมาณกันว่ามีผู้ชาย ผู้หญิง และเด็กราว 8,000 คน ต้องถูกตัดแขนหรือขาในช่วงเวลานั้น เมื่อผมมองดูผู้คนที่ผมรู้จัก คนที่ผมรัก ฟื้นตัวจากการทำลายล้างครั้งนี้ สิ่งหนึ่งที่รบกวนจิตใจของผมอย่างยิ่ง คือการที่ผู้เสียแขนขามากมายในประเทศนี้ไม่ยอมใช้แขนขาเทียม เหตุผลก็คือการที่ช่องรับแขนขาเทียม ไม่พอดี จึงทำให้ใส่แแล้วเจ็บปวด ความพิการในยุคสมัยของเรา ไม่ควรกีดกันเราจาก การมีชีวิตที่มีคุณค่า ความหวังและความปรารถนาของผมคือ อยากให้อุปกรณ์และกระบวนการ ที่เราพัฒนาขึ้นในกลุ่มวิจัยของพวกเรา สามารถนำไปใช้ผลิตแขนขาเทียมที่ทำงานได้ดีเยี่ยมให้กับผู้คนที่ต้องการมัน สำหรับผม จุดเริ่มต้นของการเยี่ยวยาจิตใจ ที่เจ็บป่วยจากสงครามและโรคภัย คือการสร้างจุดเชื่อมประสานที่ใส่สบาย และราคาไม่แพง เข้ากับร่างกายของพวกเขา จะที่เซียร์ราลีโอน หรือบอสตัน ผมไม่ได้หวังแค่การฟื้นฟู แต่ยังหวังให้พวกเขาเห็น ถึงศักยภาพของมนุษย์ในมุมมองใหม่


cr.http://www.wegointer.com/2014/07/eng-learning-web/

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น